Εγώ στη θάλασσα έλεγα να πάω αλλά

θα πάμε εκεί που θα μας πάει. Ας μας πάει όπου θέλει. Μαζί και εμείς. Πιο καλά έτσι.

You'd Be So NIce To Come Home To
Ανέβηκε απÏ� AMALTEO. - Δείτε περισσÏ�τερα μουσικά video, σε HD!

Resolutions 2010-2011 (γιατί το '10 μας βγήκε πατάτα-μέχρι στιγμής)

1.Να αλλάξουμε τα μαλλιά μας

2.Να μην αρρωστήσουμε

3.Να κολλήσουμε με τρεις δίσκους

4.Να βρούμε κι άλλο στέκι

5.Να γνωρίουμε τον Peter Nalitch

6.Να χωρίσουμε δυο φορές

7.Να τα φτιάξουμε τρεις

8.Να μην παντρευτούμε

9.Να κάνουμε το δικό μας project

10.Να μην πιστέψουμε σε τίποτα

11.Να εκδικηθούμε

(ευχαριστώ σοφία)

Α ρε Ρέα

Διάβασα σε ένα σχετικό ιατρικό μπλογκ :

ΑΝ ΣΟΥ ΣΥΜΒΕΙ…
…να θυμώσεις, πρέπει,
αλλά να μην εξαντλήσεις τον θυμό στο ασήμαντο…
δώσ’ του φτερά να μετουσιωθεί σε κάτι παραπάνω,
σε επιστήμη, τέχνη,
αγάπη, ότι σου είναι δυνατόν…
Ρέα Γαλανάκη

Α ρε ρέα.

Βάρα

Κακόγουστα αστεία. Όλα θα πάνε καλά. Αυτό είναι όλο.

Speedrunner IV

Ο Σ. είχε ακούσε αυτό το κομμάτι παλιά στον ενλευκώ ενώ οδηγούσε. Το ξαναθυμήθηκε μερικές ημέρες πριν φύγει, που είχαμε καλέσει κόσμο σπίτι και ήμασταν σε καλοκαιρινό μουντ. Μετά ανακαλύψαμε ότι αυτοί είναι μάλιστα από την Γκάνα και έτσι μνημονεύσαμε και τον Κ. Τέλος πάντων, ο Σ. έφυγε σήμερα και μου άφησε ένα μήνυμα στον καθρέφτη και μια φωτογραφία που χαμογελάει. Και ένα cd. Πίνω τσάι και δεν θέλω να βγω από το σπίτι. Επιλογές, αποφάσεις, ρεζολούσιονς, εντυπώσεις, βεβαιότητες, αλλαγές πορείας, αλλαγές καριέρας, η φανταστική πραγματικότητα που έχεις προβλέψει, όλα πάντα ισοπεδώνονται καταπληκτικά από την πραγματική πραγματικότητα. Τελικά γίνεται ό,τι θέλει και νιώθεις χαζός. Από πού μου προέκυψαν εμένα όλα αυτά; Μιλάω με την Ε: Η Νέα Υόρκη είναι λοιπόν και αυτή κάτι τέτοιο, ένα μέρος απολύτως φανταστικό που παρόλ'αυτά το ήξερες ήδη. Αμφίβολα αποφθέυγματα λευκωμάτων όπως ότι τα σημαντικά πράγματα είναι τα πιο απλά, εκεί καταλαβαίνεις ακριβώς τι εννοούν. Είναι ας πούμε ένα μέρος που σε εκπλήσσει με την οικειότητά του, που σου δίνει την αίσθηση ότι έχεις γεννηθεί εκεί και ότι αν προσπαθήσεις λίγο θα τα καταφέρεις. Και ότι αν θέλεις να το κάνεις, καλό είναι να το κάνεις εκεί. Αν πάλι δεν θέλεις, υπάρχουν πάντα τα απερίγραπτα κοκτέιλ του Dutch Kills που αποδεικνύουν χωρίς τυμπανοκρουσίες τι ωραίο και πόσο φυσικό είναι να ζεις απλά, όμορφα και να κοιμάσαι μετά ευχαριστημένος. Α, κάνουν μόνο 10 δολάρια.

Πάλι μπλε;

Το γεγονός ότι τα τρόλει τις περισσότερες ώρες της ημέρας είναι γεμάτα από κόσμο και βρίσκεται ο ένας είναι πανω στον άλλο κυριολεκτικά, και ότι πλέον έχω συνηθίσει στην ιδέα ότι ο πακιστανός που βρίσκεται ακριβώς από πίσω μου από στιγμή σε στιγμή θα με χουφτώσει δεν έχει να κάνει με την εκνευριστική αστική αθηναική γαμημένη καθημερινότητα αλλά είναι φίλες και φίλοι ένα σημείο των καιρών. Και να φανταστείς παλιά όταν το τρένο έμπαινε Αθήνα καρδιοχτυπούσα από λαχτάρα.
Από την άλλη, πολλοί σκηνοθέτες, ηθοποιοί, καλλιτέχνες, συγγραφείς, δημοσιογράφοι, που φτιάχνουν ωραία πράγματα και εσύ τα βλέπεις και λες, αχ τι ωραία, τι καλοί και δημιουργικοί άνθρωποι, πόσο μου ανοίγουν το μυαλό και πόσο ωραίος είναι ο εσωτερικός τους κόσμος, δεν καταλαβαίνουν ότι δεν γράφει πουθενά στο μάνιουαλ ότι το το να είσαι δημιουργικός αποτελεί αυτόματα ελαφρυντικό για να είσαι και νάρκισσος, ενώ συχνά σου βάζουν και τρικλοποδιές χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος, απλά επειδή ξύπνησαν στραβά. Δεν πειράζει όμως σου λέει, διότι εκείνοι είναι σκηνοθέτες, ηθοποιοί, καλλιτέχνες, συγγραφείς, δημοσιογράφοι, που φτιάχνουν ωραία πράγματα και εσύ τα βλέπεις και λες, αχ τι ωραία, τι καλοί και δημιουργικοί άνθρωποι. Το μεγαλύτερο όμως στοίχημα είναι να είσαι άνθρωπος. Εξάλλου η διασημότητα είναι ένα κάτι που για να το αποκτήσεις πρέπει να δώσεις τα πάντα χωρίς να αξίζει τίποτα.
Ο σ. λέει ότι το μόνο που μένει πια είναι να πάμε σε ένα χωριό. Αλλά και εκεί έχει τηλεόραση, οπότε υπάρχουν άνθρωποι αποβλακωμένοι ΚΑΙ εκεί.
Ο β. λέει ότι οι άνθρωποι συνήθως βλάπτουν ο ένας τον άλλο, αλλά η μία φορά που θα κάνουν κάτι όμορφο αξίζει τον κόπο.
Ο κ. λέει ότι έτσι είναι και απλά τέικ ιτ ορ λιβ ιτ. Αλλά άρχισε και αυτός να βγάζει εξανθήματα από το άγχος.
Η α. λέει να πάω να κάνω σαματά.

Βαρέθηκα.