Στη Σόφια αδελφές μου, στη Σόφια.

Βάζω το βιλγάρικο λιπγκλός το φουξ και τραγουδώ και παλι μετά από πολύ καιρό μάι φριεντς, μετά από πολύ πολύ καιρό ξανά τα παρακάτω:

If I was young, I'd flee this town
I'd bury my dreams underground
As did I, we drink to die, we drink tonight

Far from home, elephant gun
Let's take them down one by one
We'll lay it down, it's not been found, it's not around

Let the seasons begin - it rolls right on
Let the seasons begin - take the big king down

And it rips through the silence of our camp at night
And it rips through the night

And it rips through the silence, all that is left is all that i hide

α. 

Χαρούλη; εσύ πού ήσουν παιδί μου;

Χτες πήγα στο κίνκι όπου είχε αυτό το ωραίο φεστιβαλάκι αφιερωμένο σε γκρουπάκια από αθήνα και θεσσαλονίκη με τον εύστοχο τίτλο 501-502 που είναι αυτές οι λουξ αμαξοστοιχίες με τιμές καρβουνιάρη που πάνε την διαδρομή από εδώ εκεί.

Και άκουσα τους γκόρσκι που μου θύμισαν την ζωτική νεανική μας ανάγκη να εισπράξουμε ευχαρίστηση από επίμονες εκστατικές κινηματογραφικές μουσικές ενίοτε με ξεσπάσματα και σχεδόν πάντα με μελαγχολία, σαν να μιλάμε χωρίς μέτρο και χωρίς ειρμό σε αληθινούς φίλους για αυτά που μας πονάνε ή αυτά που απλά βαριόμαστε.

Ή κάπως έτσι.

Οι γκόρσκι είναι υπέροχοι by the way. Υπέροχοι.

Συνάντησα πολλούς φίλους εκεί και γυρνώντας σπίτι χαμογελούσα.

α.

"Μα καλά, πάλι βίντεο βρε κορίτσι μου;" "Ναι, ναι πάλι βίντεο. Μούζικα, μούζικα."

Συγνώμη που εσχάτως ανεβάζω μόνο βιντέκια αλλά από τη μία σιγά μην σε πείραξε και από την άλλη αυτοί οι Fleet Foxes... Αχ, αυτοί οι Fleet Foxes...

α.